در نگاه اول به واژه خانه، تعاریف آن بدیهی و بدون نیاز به تفسیر به نظر میرسد و همگان احساس میکنند که معنای آن را بهطور کامل میدانند. مکانی امن برای استراحت کردن، زندگی کردن و آسودن؛ مکانی که معمولاً یک فرد یا خانواده در آن زندگی میکنند و وسایل خود را در آن نگهداری میکنند. لکن اینچنین نگاهی به مفهوم خانه کمی سادهانگارانه می نماید چرا که اولاً این واژه از دیدگاههای مختلف دارای معانی متعدد است، ثانیاً نگاه جوامع و فرهنگ های مختلف به این پدیده متفاوت است و ثالثاً این مفهوم در طی دوران متحول شده است. چنانچه مشخص است آنچه ساختار و شکل یک خانه را میسازد، بینشی است که هر جامعه از زندگی آرمانی دارد بنابراین محیطی که مطلوب انسان است حاصل برآیند نیروهای اجتماعی و فرهنگی است.
تحقق زندگی دینی و رسیدن به بهبود کیفیت و سبک زندگی اسلامی- ایرانی مستلزم اقدامات پایهای متعددی است که مجموعه مطالعات «مسکن طیب» که توسط مهندسین مشاور آروین تدبر معمار تهیه شده است، به عنوان سند انتظار از خانهها به دنبال ارائه راهکارهایی در این جهت میباشد. این مطالعات با بررسی آیات قرآن کریم، هزاران روایت از معصومین علیهم السلام، نظریهپردازان حوزوی و دانشگاهی و در نهایت استانداردهای تجربی و عقلی به استخراج اصول و مولفههای تحقق مسکن طیب پرداخته است.
رعایت تناسبات فرهنگی، حفظ حقوق مالکیت، احترام به حدود عمومی، پرهیز از خودنمایی، تناسب اقلیمی، پرهیز از ساخت و ساز اضافه و بیهوده، پرهیز از آزار همسایگان و …. که قابل برداشت از آیات و روایات و نظریه پردازان این حوزه میباشد، همگی در یک دستهبندی کلی ذیل هفت اصل حریم، امنیت، زیبایی، ذکر و یاد خداوند، مکانیابی، مطلوبیت فضایی و پایداری و آسایش قابل جمع و میباشند. اما از سوی دیگر طیب بودن بنای خانه مستلزم رعایت چارچوبهای طیب میباشد. 5 اصل حلیت، اصالت، پاکی و پاکیزگی و جذابیت، سلامت و برکت به عنوان شاخصههای کلیدی طیب بودن هر چیزی مطرح است، که در این مطالعات به صورت مفصل برای آستان قدس رضوی ارائه گردیده است.











